Is de onderwijsvrijheid veilig bij de politieke partijen? [serie] – deel 1

Op D.V. 22 november 2023 mogen we weer naar de stembus om een nieuwe Tweede Kamer te kiezen. Alles wijst op een politieke aardverschuiving. De uitslag was nooit zo onvoorspelbaar als nu. Al die verschillende partijen hebben ideeën over waar het met Nederland naar toe moet.

In de verkiezingsprogramma’s lopen de opvattingen over onderwijs sterk uiteen. Hoe pakken we het lerarentekort aan? Houden studenten hun basisbeurs? Wat is de rol van onderwijs als het gaat om kansenongelijkheid en segregatie? Blijft de onderwijsvrijheid bestaan? Vooral dat laatste punt is fundamenteel als we het over de inrichting van ons onderwijsbestel hebben.

Voormalig ChristenUnie-fractievoorzitter Gert-Jan Segers zei rond de vorming van het nu demissionaire kabinet Rutte IV dat dit weleens de laatste kabinetsperiode zou kunnen zijn waarin artikel 23 ongewijzigd bleef. Komt zijn voorspelling uit?

Om daar antwoord op te geven, analyseren we de komende zeven weken tot de verkiezingen verschillende verkiezingsprogramma’s en de voorstellen die de partijen doen over de vrijheid van onderwijs. Om goed helder te hebben wat de consequenties daarvan kunnen zijn, ook voor onze eigen scholen.

D.V. volgende week beginnen we met een inleiding over de onderwijsvrijheid, hoe partijen naar artikel 23 kijken en wat dat voor het (christelijk-reformatorisch) onderwijs betekent.

Met dank aan Pieter van Eijk (VGS).

A.R. (Arno) Bronkhorst MME

Bestuurder

Stel een vraag