De stem van onderwijsvrijheid

De verkiezingen staan voor de deur. D.V. volgende week woensdag mogen we weer naar de stembus. Veel staat op het spel en zeker ook onze onderwijsvrijheid. Want ‘identiteitsverklaring’, dat lijkt een besmet woord te zijn geworden in deze tijd. Terwijl de kern van christelijke scholen juist is dat de identiteit hun bestaansrecht is.

De school staat in het verlengde van de opvoeding thuis en vaak in verbondenheid met een of meerdere kerkelijke gemeente(n). Daarom is het voor de morele en pedagogische ontwikkeling van kinderen van belang dat het onderwijs plaatsvindt binnen een vertrouwde en herkenbare omgeving. Opgroeien en ontwikkelen in een eigen nestgeur is een basale voorwaarde voor goed burgerschap. Ouders kiezen bewust voor een school die aansluit bij hun normen en waarden. Hoe goed is het dan om (middels een identiteitsverklaring) aan de voorkant samen met de school te weten dat hier overeenstemming over is. Maar ook dat hier op teruggekomen kan worden als inzichten veranderen.

Los van het al dan niet mogen hebben van identiteitsverklaringen, gesloten en open toelatingsbeleid, geldt nu al (net als in het verleden): De afgelegde huwelijks- en doopbelofte geven een grote verantwoordelijkheid voor opvoeding en onderwijs in gezin, school en kerk. Laat we deze Bijbelse vorming en toerusting de hoogste prioriteit geven, zeker nu de secularisatie van ons hart zo’n impact lijkt te hebben. De Heere kan en wil een vurige Muur rondom onze gezinnen en scholen zijn, waarbij Hij beveelt: Zijn trouw rust zelfs op het late nageslacht, dat Zijn verbond niet trouweloos wil schenden, noch van Zijn wet afkerig de oren wenden, maar die, naar eis van Gods verbond, betracht (Psalm 103:9, berijmd).

Lees ook: Meerderheid partijen wil vrijheid onderwijs insnoeren

A.R. (Arno) Bronkhorst MME

Bestuurder

Stel een vraag